Blog

Deze tekst van Bob Dylan kwam onmiddellijk in me op bij het zien van bovenstaande foto. Nu zegt een foto meer dan 1.000 woorden en dat geldt zeker voor dit plaatje maar toch wil ik  wel wat woorden wijden aan wat me allemaal te binnen schoot toen ik dit zag.

Niets alles blijft goed gaan

Het mag duidelijk zijn dat deze foto genomen is op het Piazza San Marco in Venetië tijdens de overstromingen. Nu zijn die overstromingen in de maand november geen echt wereldnieuws want die zijn er bijna elk jaar in deze periode van het jaar. Venetië is geouwd op palen en zakt langzaam maar zeker weg. Voeg daarbij de acqua alta, het hoogtij dat de plaats in het najaar teistert, en de Venetianen weten in november de regenlaarzen wel te vinden. Dat het dit jaar niet blijft bij regenlaarzen maar dat lieslaarzen gewenst zijn, komt door enkele wolkbreuken die de stad hebben bezocht. Het toelaten van het water eist nu zijn tol. Beter watermanagement had deze ramp deels kunnen voorkomen. De maatregelen die zijn genomen schieten tekort. Niet alles blijft goed gaan.

Het klimaat roert zich

Dat in Nederland steeds betere wijn wordt geproduceerd, ligt niet alleen aan de vakbekwaamheid van de wijnboer. Het klimaat helpt de laatste jaren flink mee. Maar de opwarming van de aarde heeft ook zijn donkere kanten en daar kunnen ze in Venetië over mee praten. Deze geest krijg je niet meer terug in de fles. Het gaat vooral over het aanpassen aan de veranderende omstandigheden. En proberen de gevolgen te beperken door het nemen van noodzakelijke maatregelen. Dat er daardoor ook een mooi en belangrijk deel van de geschiedenis verloren zal gaan wordt door de foto goed geïllustreerd.

Azië komt eraan

Of misschien nog wel beter: Azië is er al. Nu weet ik natuurlijk niet of beide dames centraal op de foto domicilie hebben in een voorstad van Peking of met de auto vanuit Klagenfurt zijn afgereisd. Maar het is duidelijk dat ze zich door weinig laten tegenhouden om hun droom te verwezenlijken. Zoals Hannibal de Alpen overtrok om de Romeinen de voet dwars te zetten, zo trotseert dit tweetal de barre omstandigheden om bij Louis Vuitton inkopen te doen. Let daarbij ook op het uitgelaten gedrag dat het kunststukje is volbracht. En de bravoure waarmee, in korte rok, het gevecht met de elementen worden aangegaan. We kunnen kortom het doorzettingsvermogen van mensen met Aziatische roots alleen maar prijzen als we op de foto af mogen gaan.

Blijft consumeren hip?

Ook al is er een overstroming, de winkel blijft open. In ieder geval bij Louis Vuitton maar zij zullen niet de enige zijn die de winkeldeur niet alleen voor het water open hadden staan. Wat het consumeren betreft verandert er dus niets. Is dit de constante? Ik weet het niet. Je kunt het ook zien als een laatste stuiptrekking, nog eenmaal het euforische gevoel ervaren om vervolgens te worden opgeslokt door in dit geval het water. Voor beide invalshoeken is iets te zeggen. Zeker is wel dat de beleving centraal staat. De elementen voegen een dimensie toe die zorgt voor een unieke ervaring. De kleding, tas of paar schoenen in de tas zullen de draagster altijd met een glimlach herinneren aan die speciale dag in Venetië. Dat is iets wat zeker niet zal veranderen.

?

Die mag u zelf bedenken. Geef uw fantasie de vrije hand en kijk welke gedachten bij u opkomen. Ik hoor het graag.

Jan Verdonk